na 4 ŁAPY

Dobrostan zwierząt – stan zdrowia fizycznego i psychicznego osiągany w warunkach pełnej harmonii ustroju w jego środowisku.

Taki system chowu zaspokaja podstawowe potrzeby zwierząt, przede wszystkim w zakresie: żywienia, dostępu do wody, potrzebnej przestrzeni życiowej, zapewnienia towarzystwa innych zwierząt, leczenia, higieny utrzymania, mikroklimatu pomieszczeń, warunków świetlnych. Jednocześnie nie pozwala na okaleczanie zwierząt oraz zapewnia ich schronienie przed złymi warunkami klimatycznymi.

W zakres tego pojęcia wchodzą również warunki przewozu zwierząt i humanitarnego sposobu uboju.

Cechy niskiego poziomu dobrostanu zwierząt:

• obniżony poziom zdolności adaptacyjnych względem sytuacji stresowych,
• obniżenie zdolności wzrostu i rozrodu,
• uszkodzenia ciała,
• choroby,
• immunosupresja,
• fizjologiczne przeciwstawianie się trudnościom,
• behawioralne przeciwstawianie się trudnościom,
• patologie behawioralne,
• autonarkotyzm,
• niechęć okazywania zachowań przeciwstawnych,
• ograniczenie naturalnych reakcji i behawioru.

Cechy wysokiego poziomu dobrostanu zwierząt:

• przejawianie różnorodnych form normalnego zachowania się,
• utrzymanie w normie wskaźników fizjologicznych,
• utrzymywanie w normie wzorców behawioralnych.

Ocena poziomu dobrostanu może być prowadzona w oparciu o kryteria naukowe, które uwzględniają: wskaźniki fizjologiczne organizmu, zdrowotność zwierząt oraz wzorce behawioralne.

Warunki niezbędne do spełnienia wymogów dobrostanu zwierząt gospodarskich:

• zapewnienie świeżej wody i paszy pokrywającej potrzeby w zakresie wzrostu, zdrowotności i żywotności,
• zabezpieczenie wygodnej powierzchni wypoczynku, możliwości schronienia oraz optymalnych warunków środowiska,
• zapewnienie prewencji, profilaktyki, szybkiej diagnostyki i skutecznego leczenia,
• eliminacja czynników stresogennych,
• zapewnienie odpowiedniej przestrzeni życiowej i składu socjalnego w grupie.

Źródło: Wikipedia